این گزارش، نخستین گزارش فارسی در مورد صندوق های قابل معامله (ETFs) است که در آبان ۱۳۸۶ تهیه شده است.
در بازارهای توسعه يافته اوراق بهادار، به دليل پيچيدگی فرايند تصميم گيری برای سرمايه گذاری بر روی اوراق بهادار و افزايش چشمگير حجم و سرعت گردش اطلاعات و تخصصی شدن فعاليت ها ، استقبال از سرمايه گذاری های جمعی[1] به ويژه در قالب انواع صندوق های سرمايه گذاری از رشد روز افزونی برخوردار بوده است.
صندوق های سرمايه گذاری از نهادهای مالی فعال در بازار اوراق بهادار هستند که فعاليت اصلی آنها سرمايه گذاری در اوراق بهادار است. اين صندوق ها با استفاده از وجوه سرمايه گذاران، در مقياس بزرگ سرمايه گذاری می کنند و به دنبال کسب بازدهی مناسب برای سرمايه گذاران صندوق هستند. سرمايه گذاران يا دارندگان سهام ( واحدهای سرمايه گذاری)[2] صندوق به نسبت سهم يا ميزان سرمايه گذاری خود در صندوق، در سود و زيان آن شريک می شوند. به طور کلی عملکرد صندوق‌های سرمايه گذاری به عملکرد اوراق بهادار و ديگر دارايی های موجود در سبد اوراق بهادار آنها بستگی دارد.
ETF_Brochure
[1] – collective investments
[2] – units